top of page

un monde d'oiseaux voyageurs

Vogel, o vogel,

 

Oh Vogel op de top van de wereld,

Kun je mijn geliefde vertellen wat me dwarszit?

Oh Vogel

Ga en vraag degene wiens metgezel niet bij hem is,

Is hij bang voor de wonden van liefde?

Hij is daar,

Welke pijnen doorboren hem als de gedachten van kinderen zich in zijn geest herinneren,

Oh Vogel die zich kleedt in de kleuren van de boom,

er is niets meer dan verlatenheid en verveling,

Ik zal wachten in de ogen van de zon,

in de kou van de steen,

moge de hand van scheiding mij leiden

Ik smeek dat het aantal van uw veren gelijk is aan het aantal van mijn dagen,

De bedwelmende roos en de luchtkorrels als je naar hen toe gaat,

en moge de liefde van de hemel me even nemen en me dan terugbrengen...

en talloze vogels verschenen met elke ademhaling...
hij die weet wiens schaduw hij wordt geworpen, vindt zichzelf bevrijd...
leef of sterf...

bottom of page